Przezskórna implantacja całkowicie bezsercowego stymulatora bezdechowego ad 6

Sześć przemieszczeń urządzenia zidentyfikowano w 8,0 . 6,4 dni po wszczepieniu (zakres od do 14). Migracja urządzenia do tętnicy płucnej lub prawej żyły udowej wystąpiła odpowiednio u 4 i 2 pacjentów. Wszystkie sześć urządzeń pobrano przezskórnie. Nie było istotnej różnicy w szybkości przemieszczania się pomiędzy urządzeniami umieszczonymi w wierzchołku prawej komory a tymi w pozycjach poza wierzchołkiem (P = 0,42). Tabela 3. Tabela 3. Poważne zdarzenia niepożądane niezwiązane z urządzeniem.W całej kohorcie w okresie obserwacji było 28 zgonów (5,3%); średni wiek pacjentów, którzy zmarli, wynosił 79,1 . 10,9 lat (zakres od 40 do 97). Łącznie 19 zgonów (68%) wystąpiło w ciągu 6 miesięcy, 8 (29%) od 6 do 12 miesięcy i (4%) po 12 miesiącach. Zgony sklasyfikowano jako powodujące chorobę serca u 4 pacjentów, przyczynę niesercową u 14 pacjentów i nieznaną przyczynę u 10 pacjentów (tabela S1 w dodatkowym dodatku). Nie było zgonów, które uznano za związane z urządzeniem. Jednak 2 zgony (0,4%) zostały sklasyfikowane przez komitet ds. Zdarzeń klinicznych jako związane z procedurą (więcej informacji w Dodatku Uzupełniającym). Częstość zdarzeń niepożądanych niezwiązanych z urządzeniem wyniosła 6,3% w kohorcie podstawowej i 5,5% w całej kohorcie (tabela 3).
Oceniono wpływ doświadczenia operatora na szybkość poważnych zdarzeń niepożądanych związanych z urządzeniem. Przypadki stratyfikowano według pierwszych 10 urządzeń implantowanych przez operatora (470 implantów) w porównaniu z kolejnymi implantami tego samego operatora (56 implantów). Częstość zdarzeń niepożądanych związanych z urządzeniem wynosiła 6,8% dla początkowych 10 przypadków w porównaniu z 3,6% dla kolejnych implantów (P = 0,56).
Wykrywalność implantów
U siedmiu pacjentów w całej kohorcie (z wyłączeniem sześciu pacjentów z dysfunkcją), bezołowiowe rozruszniki serca zostały skutecznie pobrane po 160 . 180 dniach (mediana, 100, zakres od do 413) bez powikłań. Przyczyny przeżycia były podwyższone progi stymulacji u czterech pacjentów, pogorszenie niewydolności serca u dwóch pacjentów i planowej eksplantacji u jednego pacjenta. Trzech pacjentów otrzymało nowe bezołowiowe rozruszniki serca, dwa otrzymane konwencjonalne rozruszniki serca, a dwójka pacjentów z niewydolnością serca otrzymała terapię resynchronizującą serca za pomocą bezpośredniej stymulacji His-bundle lub stymulacji dwukomorowej.
Wyniki Holtera-Monitora
Wstępnie zdefiniowana podgrupa 30 pacjentów przeszła 24-godzinną ambulatoryjną elektrokardiografię, aby ocenić funkcję stymulacji. Procent stymulacji komorowej wynosił 50,3 . 39,9 (zakres od 0 do 98). Średnie minimalne i maksymalne tętno wynosiło odpowiednio 58,2 . 9,2 uderzeń na minutę i 111,1 . 21,1 uderzeń na minutę. Średnia częstość akcji serca u wszystkich 30 pacjentów wynosiła 71,2 . 9,8 uderzeń na minutę. Funkcja dostosowania szybkości była aktywna u 16 pacjentów. Nie było żadnych pauz przekraczających 2,0 sekundy, żadnych odcinków niedowidzenia i żadnych przypadków braku przechwycenia. Czterech pacjentów miało nadwrażliwość na załamki T, z których żadna nie powodowała przedłużającej się przerwy, objawów u pacjenta lub zgłoszonych działań niepożądanych.
Dyskusja
Ta analiza z trwającego wieloośrodkowego badania wykazała, że bezołowiowy rozrusznik serca Nanostim był w stanie zapewnić skuteczną funkcję stymulatora u zróżnicowanej grupy pacjentów, którzy mieli wskazania do długotrwałej terapii stymulacyjnej.
[więcej w: poradnia psychologiczna kraków, zostań dawcą szpiku kostnego, przychodnia chrobrego poznań ]