Ocena minimalnej choroby resztkowej w AML według standardowego ryzyka ad 9

Allogeniczny przeszczep komórek macierzystych doprowadził do eliminacji zmutowanego klonu DNMT3A u 8 z 9 pacjentów (89%), którzy zostali przebadani (ryc. S5 w dodatkowym dodatku 1). Dyskusja
Obecnie decyzje dotyczące leczenia młodych osób dorosłych z AML opierają się w dużej mierze na analizie cytogenetycznej, innych dobrze potwierdzonych danych demograficznych i bardzo niewielkich markerach genetycznych.3-35,36. Jednak takie prognozy nie odzwierciedlają innych obszarów heterogeniczności. Ocena minimalnej choroby resztkowej może uchwycić niektóre z tych indywidualnych różnic, ale do tej pory została ustalona do stosowania tylko w ostrej białaczce promielocytowej i ostrej białaczce limfoblastycznej u dzieci.15,37,38 Dlatego zbadaliśmy wartość prognostyczną oceny minimalnej choroby resztkowej w najczęstszy podtyp molekularny AML.27. Profilowanie molekularne uwidoczniło heterogeniczność molekularną AML, z 223 pacjentami zakwalifikowanymi do ponad 150 podgrup. W odniesieniu do zidentyfikowanych zmian genetycznych jedynie obecność FLT3-ITD i zmutowanej DNMT3A miała znaczący wpływ na wynik analizy jednoczynnikowej. Jednak w analizie wieloczynnikowej obecność minimalnej choroby resztkowej (tj. Utrzymywanie się transkryptów zmutowanych NPM1) we krwi obwodowej pacjentów po drugim cyklu chemioterapii była wysoce dyskryminująca i stanowiła jedyny istotny czynnik prognostyczny. Wśród pacjentów z genotypem wysokiego ryzyka (FLT3-ITD, zmutowana DNMT3A lub obu), negatywne wyniki testu RT-qPCR krwi obwodowej po drugim cyklu chemioterapii odróżniły grupę pacjentów (79%) od względnie korzystnego wyniku ( stopa przeżycia, 76%), co ma wpływ na wartość transplantacji komórek macierzystych w tej grupie. Nawet wśród pacjentów z mutacjami FLT3-ITD i DNMT3A, ujemny wynik testu RT-qPCR krwi obwodowej po drugim cyklu chemioterapii był związany z przeżywalnością 70% po 3 latach. Odwrotnie, powolny klirens minimalnej choroby resztkowej został wykorzystany do zdefiniowania podgrupy pacjentów (10%), którzy mieli korzystny genotyp (tj. Brak FLT3-ITD i brak mutacji w DNMT3A), a jednak bardzo zły wynik. Zazwyczaj ci pacjenci nie byliby brani pod uwagę przy transplantacji komórek macierzystych podczas pierwszej pełnej remisji. Wartość prognostyczna stanu minimalnej rezydualnej choroby w krwi obwodowej po drugim cyklu chemioterapii została potwierdzona w niezależnej kohorcie pacjentów, którzy przeszli prospektywną ocenę minimalnej choroby resztkowej.
Oprócz udoskonalenia stratyfikacji ryzyka, ocena markerów specyficznych dla białaczki, takich jak zmutowana NPM1, może być stosowana do sekwencyjnego monitorowania minimalnej choroby resztkowej w celu identyfikacji zbliżającego się nawrotu. Ta strategia była najszerzej stosowana w leczeniu pacjentów z ostrą białaczką promielocytową. [25, 30] 37 Jednak niektórzy obserwatorzy zakwestionowali przydatność użycia zmutowanego NPM1 do monitorowania minimalnej choroby resztkowej, ponieważ ta mutacja może pojawić się w w kontekście klonu preleukemicznego charakteryzującego się mutacjami w epigenetycznych genach krajobrazu (np. DNMT3A i IDH1 / 2), z których może następnie wystąpić nawrót.23,24,39 Obserwacja częstości alleli wariantowych w nawracającej chorobie i wyniki cyfrowych testów PCR wykazujących uporczywość mutacji DNMT3A i IDH na wysokich poziomach u pacjentów z długotrwałą remisją wskazują, że klony przedleukemiczne często występują u osób dorosłych z AML z mutacją NPM1 (ryc.
[przypisy: samotnia nad wdą, sanipor gdynia, toczen ukladowy ]